ಆತ್ಮಕತೆ

      ೧ 
ಶಬ್ದವನ್ನ ಕೂಗಿ ಕರೆದೆ
ಬಂದಾಗ
ಗುರುತು ಸಿಕ್ಕಲಿಲ್ಲ.

ಪದಗಳೆಂಬೊ ಚಿಹ್ನೆಗಳ ರಾಶಿಯೊಳಗೆ ಹುದುಗಿ
ಮುಟ್ಟಿನೋಡಿದರೆ
ಸ್ಪರ್ಶಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿದೆಯೆಂದೆನಿಸುತ್ತೆ
ಸ್ಪರ್ಶವೂ ಶಬ್ದದ ರೂಪವಾಗಿದ್ದರೆ?
ಪ್ರಶ್ನೆ ಭಯ ಹುಟ್ಟಿಸುತ್ತೆ
ಪ್ರಶ್ನೆ-ಭಯ ಎರೆಡೂ ಶಬ್ದಗಳೇ ಅಲ್ಲವ
ಅಂದುಕೊಂಡಾಗ
ಉತ್ತರವೂ ಶಬ್ದವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟೀತಲ್ಲಾ
ಎಂದು ಗೊಂದಲವಾಗುತ್ತೆ.

ಯಾಕೋ
ಅಕ್ಷರವನ್ನು ಬರೆದುಬಿಟ್ಟೆ
ಹಲವೊಮ್ಮೆ ತಿದ್ದಿದೆ ಕೂಡ
ನನ್ನ ನೆನಪಿನಲ್ಲೀಗ ಬರೀ ಅಕ್ಷರಗಳೇ ಕೂತಿವೆ.

ವ್ಯಾಕರಣವಿಲ್ಲದ ಆಕಾಶ
ಭೂಮಿಯೆಂಬೋ ವಾಕ್ಯವನ್ನ ಕಟ್ಟಿತು
ವ್ಯಾಕರಣವನ್ನೇ ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕೋಣವೆಂದಾಗ
ನನ್ನ ಹುಡುಗಿ ಅಡ್ಡ ಬಂದಳು

ಸ್ವ-ಕೇಂದ್ರಿತ ವೃತ್ತಾಂತದ ಗೋಳು
ಕಾಲದ ಮರು ಚರಿತ್ರೆ
ಅರ್ಥದ ಋಣ ಭಾರದ ಶೂಲಕ್ಕೆ
ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಮೊರೆಹೋಗಲಾರೆ

ಆತ್ಮಕತೆಯ ಕಡೆಯ ಸಾಲನ್ನ
ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಅಗ್ನಿಸ್ಪರ್ಶಿಸುತ್ತಾ
ಆರಂಭಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ

ಸುಟ್ಟ ಶಬ್ದದ ಬೂದಿಯನ್ನ 
ವಿಭೂತಿಯನ್ನಾಗಿಸಿ
ಬೆತ್ತಲೆ ಮೈಗೆಲ್ಲ ಬಳಿದುಕೊಂಡು
ದೇವರ ರೂಪವಾಗಿ
ವ್ಯಾಕರಣ ನಿಯಮಗಳ ನಿಯಾಮಕನಾಗಿ
ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿ, ಸ್ಥಿತಿಯಾಗಿ, ಲಯವಾಗಿ........