ಸುಂದರಕಾಲಿ

ನೀ ಮುಡಿದ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಮಾಲೆಯ 

ಒಂದೆಸಳು 

ನೀ ಕುಣಿವಾಗ 

ರುಂಡಗಳ ಹಾರುತ 

ಅದರ ರಕುತವ ತಾಗಿ 

ತೊಟ್ಟಿಡುತ್ತ ಕಾಲಿಗೆ 

ಮದರಂಗಿಯಾಗಿದೆ 

ಅವ್ವಾ, ಶಿವನು ಮುಡಿಸಿದ್ದನೇನೆ 

ಆ ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಮಾಲೆಯ 

ಶಿವನೊಮ್ಮೆ ಕೋಪವ ನಟಿಸಬೇಕೆಂದೆಣಿಸಿದನಂತೆ 

ರಮಿಸುವ ಬಗೆಯೆಂದು 

ಕಣ್ಣ ಕೆಂಪಿಕ್ಕಿ

ಸುಟ್ಟ ಶವದ ಭಸ್ಮ ಬಳಿದು 

ಮುಖವ ಬಿಗಿದು 

ನೀ ಕಂಡದ್ದೇ 

ತಡೆಯಲಾರದ ನಗೆಯ ನಕ್ಕೆ 

ರುಂಡಗಳೆಗರಿ ಭುವಿಗೆ ತಾಕಿ 

ಜೀವ ತಳೆದು ಕುಣಿದವು 

ನಿನ್ನ ಆ ನಗುವ ಕಂಡು