...........................

ನನಗೆ ಕವನದ ಅನುವಾದ ಸಿದ್ಧಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ
ತೀರ ವಿಚಿತ್ರವೆಂಬಂತೆ
ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಆ ಮುಲುಗಾಟಗಳ ಮಧ್ಯೆ
ಒಂದು ಕವನವನ್ನ ಅನುವಾದಿಸಿದ್ದೆ
"ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಬೆಡ್ಡುಗಳಿಗೆ ಯಾವ ರೋಗಿಯ ನೆನಪೂ ಉಳಿದಿರೋದಿಲ್ಲ
ಜ್ವರ ತೀವ್ರವಾದಾಗ
ಅಪ್ರಜ್ಞಾವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ
ಅಸಂಬದ್ಧವೆನಿಸೊ, ಸಂಬಂಧವೇ ಇಲ್ಲ ಎನಿಸೊ
ಎಷ್ಟೋ ಚಿತ್ರಗಳು
ಬಂದು ಹೋಗಿ ಬಿಡುತ್ತೆ
ಅವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ

ನಿರಚನೆಯ ಮಾತು ಆಗಲೆ ಶುರುವಾದದ್ದು
ನರ್ಸುಗಳಿಗೊ, ಡಾಕ್ಟರುಗಳಿಗೊ ರೋಗಿಯ ನೆನಪುಳಿದಿರಬಹುದು
ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಹೀಗೂ ಆಗಿಬಿಡುತ್ತೆ
ರೋಗಿಯನ್ನ ನರ್ಸೊ, ನರ್ಸನ್ನ ರೋಗಿಯೊ ಇಷ್ಟಪಟ್ಟು ಮದುವೆಯಾಗಿಬಿಡಬಹುದು
ರೋಗಿಗಳನ್ನ ವರಿಸಿದ ಡಾಕ್ಟರುಗಳ ಕತೆ ಚರಿತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಗಾಢವಾಗಿ ದಾಖಲಾಗಿ ಹೋಗಿದೆ."

ಮೇಲಿನ ಅನುವಾದದ ಮೂಲ ಕವಿತೆಯ ಕರ್ತೃ-ಕವಿ
ರೋಗಿಷ್ಟನಾಗಿ ಆತನೆ ಕವಿತೆಯಾಗಿಸಿದ ಬೆಡ್ಡಿನ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿದ್ದಾನೆ
ಅವನನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತ ನಾನು ಕವಿತೆಯನ್ನ ಯಥಾವತ್ ಅನುವಾದಿಸಿದ್ದೇನೆ.

ದುರಂತವೆಂದರೆ,
ಆ ಕವಿ/ರೋಗಿ ಹಿಂದೊಮ್ಮೆ
ಪ್ರೇಮಿಯೂ, ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞನೂ , ಭೌತಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞನೂ  ಆಗಿದ್ದ.