(ಇಲ್ಲಿನ ಕವನಗಳು ಕೆಂಪುಗುಡ್ಡದ ಬಗೆಗೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ರಚಿಸಿದವು.
ಒಂದಕ್ಕೊಂದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧವಿದೆಯೆಂದರೂ ಆದೀತು, ಇಲ್ಲ ಎಂದರೂ ಆದೀತು.)
೦೧.
ಬೆಸಲ ಬೇನೆಗೆ ಕೆಂಪುಗುಡ್ಡ
ಬಸವಳಿದದ್ದಕ್ಕೆ ಬೇಸಿಗೆ ಬಂದಿತ್ತೆಂದು
ರಾಗಿ ಕೊಯ್ಲನ್ನು ಚೊಕ್ಕವಾಗಿ
ಕೊಯ್ದಿತ್ತು
ಗುಡ್ಡದಿಂದಾರಿ ಬಂದ ಅ ನವಿಲು
ಅಭಿದಾ ಎಂದ
“ಹಾವನ್ನಿಡಿಯುತ್ತಲ್ಲ ಆ ನವಿಲು”
೦೨.
ನೆನೆಪಿದೆಯಲ್ಲ ನಿನಗೆ,
ಆಕಾಶ ಅದೆಷ್ಟು ಮುದ್ದಾಗಿತ್ತೆಂದರೆ (ನಿನ್ನಂತೆಯೆ)
ಕೆಂಪುಮಲೆ ಮೈದಡವಿ ಮುತ್ತಿಕ್ಕಲು ಮೇಲೆದ್ದಾಗ
ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಬಿಳಿ ಮೊಲ
ಒಂದೇ ಒಂದು ಜಿಂಕೆ
ಚಂಗನೆ ಹಾರಿ
ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಚಂದ್ರನೊಟ್ಟಿಗೆ ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟವು
ಈಗಲೂ ಚಂದ್ರನಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತೆ
ಹಾಗೇ !!!
ಒಂದು ದಿನ ಮಟ ಮಟ ಮದ್ಯಾಹ್ನ
ಕೆಂಡ ಕಾರುವ ಬಿಸಿಗೆ ಕೆಂಪುಗುಡ್ಡವೇ ಉರಿದಾಗ
ಆ ಒಂದು ಮೊಲ ಆ ಒಂದು ಜಿಂಕೆ
ಚಂದ್ರನಿಂದ ಚಂಗನೆ ಮರಳಿ ಬಂದು
ಮದ್ಯದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನನ್ನನಿಡಿದು ಕೇಳಿತು
“ಅದೇನದು?”
೦೩.
ಮಗುವಿನ ಜಾವಳ ಆಗಿ ನಾಕು
ಹೊತ್ತಾಗಿಲ್ಲವಲ್ಲೇ
ಕಮ್ಮನೆ ಬಡಿದಿದೆ ಮೂಗಿಗೆ
ಕೆಂಪುಗುಡ್ಡದಿಂದ ಸಿದ್ಧ
ಕೋರಾನ್ನಕ್ಕೆ ಬಂದವ
ಹೊಸಿಲ ದಾಟಬೇಡ
ಯಾರ ಬೇನಾಮಿ ಅರ್ಜಿಯೋ ಏನೋ !!!
೦೪.
ಸುತ್ತದ ಗುಡ್ಡ ಕರಗಿಸಿ ಕಟ್ಟಿದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ
ಗುಡ್ಡದ ಬೀಜ ಸಸಿಯಾಗಲಿಕ್ಕೆ
ಕಾತರಿಸಿದೆಯೆಂಬೋ ಸನ್ನೆಯೂ
ಇಲ್ಲದ ಮನೆಯೊಡೆಯ ಕೂತಲ್ಲಿಯೇ
ಕಲ್ಲಾಗಿ ಕುಡ್ಡ ಬೆಳೆದಿದೆ
ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ನಿಯಮವಿದೆ
ಯಾವ ಗುಡ್ಡವೂ ಯಾವ ನದಿಯೂ ಯಾವ ಮಣ್ಣೂ
ಯಾರನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಿಲ್ಲ
ಅದರ ನೆನೆಪು ಬಹು ಆಳ ವಿಸ್ತಾರ !!!
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ